به نقل از «فارس»

چطور بفهمیم کرونا گرفتیم یا آنفلوآنزا؟

تاریخ انتشار: ۳۰ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۳۵۲۹۹

گروه سلامت خبرگزاری فارس: این روزها روزهای سرد و گرم بودن توامان هواست! یک ساعت گرم، یک ساعت سرد! انگار هوا با بدن ما سر شوخی باز کرده است! مدام رنگ و رو عوض می‌کند و همین شخصیت تکانشی هوا بسیاری را در دام بیمار شدن می‌اندازد و روانه دکتر و بیمارستان می‌کند.

فصل پاییز فصل برگ ریزان و حرکت به سمت خمودگی و رخوت طبیعت است و در این میان افراد مختلف نیز از این خمودگی در امان نیستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ننه سرما کم کم پشت در خانه هر کسی در حال ساخت خانه زمستانی است و هر روز عزم خود را جدی تر می‌کند تا با رسوخ به خانه و جدال با بدن اعضای خانه، یکی را در همین روزهای ابتدایی فصل پاییز روانه دکتر و مطب کند.این روزها روزهای جولان سه بیماری ویروسی از مجموعه ده‌ها ویروس سرماخوردگی و بیماری‌های مرتبط است.همان ۲۰۰ نوع ویروسی که اگر دامن هرکسی را بگیرند به این آسانی ول کن ماجرا نیستند!

بیماری‌های سرماخوردگی، آنفلوآنزا و بیماری نوظهور کرونا در این روزهای پاییزی جولان می‌دهند و تمام هم و غم خود را مصروف می‌کنند تا در کسری از ثانیه غافل ماندگان از سلامتی و رعایت اصول بهداشتی را قربانی کنند. این سه بیماری وجوه اشتراک و افتراقی با هم دارند که در این گزارش قرار است  تفاوت‌ها و شباهت‌های سرایت، بیماری و درمان دو نوع عفونت ویروسی و بیماری «کرونا» و «آنفلوآنزا» را برایتان شرح دهیم. با ما همراه باشید.

شباهت ویروس کرونا و ویروس آنفلوانزا

شباهت نخست: هر دو ویروس علائم و نشانه‌های بسیار مشابه در بدن ایجاد می‌کنند

هر دو ویروس بیماری تنفسی به‌وجود می‌آورند. شدت علائم حاصل از هر دو می‌تواند در دو سر طیف قرار بگیرد: از بی علامت و خفیف تا شدید و منجر به مرگ.

شباهت دوم: راه‌های انتقال هر دو ویروس یکسان است

هر دو ویروس از سه راه می‌توانند انتقال یابند:

تماس مستقیم
ریز قطرات تنفسی
اجسام آلوده

به همین دلیل، موارد بهداشتی برای پیشگیری از هر دو عفونت، بسیار مشابه  است  و دانستن آنها ضروری است.

شستشوی دست‌ها
رعایت نکات بهداشتی در هنگام سرفه و عطسه (پوشاندن بینی و دهان با دستمال و دور انداختن سریع آن)،رعایت فاصله‌گذاری بین فردی و ضدعفونی اجسامی که زیاد لمس می‌شوند.

تفاوت ویروس‌های کرونا و آنفلوانزا

سرعت انتقال؛ تفاوت مهم این دو ویروس در سرعت انتقال آنهاست. بدین ترتیب که:دوره نهفتگی (فاصله زمانی بین ورود ویروس به بدن تا پیدایش علائم بیماری) آنفلوانزا به‌ طور میانگین کوتاه‌تر است

یک نفر بیمار است و یک فرد سالم را آلوده می‌کند. از بیماری نفر اول تا ظهور بیماری در دومین فرد مدتی طول می‌کشد. این زمان برای آنفلوانزا نسبت به عفونت با ویروس کرونا کوتاه‌تر است.

فاصله زمانی بین دو بیمار که ویروس از یکی به دیگری منتقل شده، در آنفلوانزا ۳ روز و در عفونت با ویروس کرونا ۵ تا ۶ روز است. همه این اطلاعات نشان می‌دهد که گسترش آنفلوانزا سریع‌تر از کرونا اتفاق می‌افتد.

ویروس آنفلوانزا، هم در مدت کوتاهی پیش از آغاز علائم، هم در ۳ تا ۵ روز نخست بروز نشانه‌های بیماری، از فرد آلوده به دیگران سرایت می‌کند. اما امکان انتقال ویروس کرونا هم در ۲۴ تا ۴۸ ساعت پیش از آغاز علائم و هم پس از آغاز بروز علائم بیماری وجود دارد.

هر فرد بیمار چند فرد سالم را آلوده می‌کند؟

یک نفر که به ویروس کرونا آلوده است، به‌طور میانگین دو تا ۲.۵ فرد سالم را واگیر می‌کند و این عدد برای آنفلوانزا کمتر است.

یادآوری کنیم که این اعداد حدودی هستند و به‌ طور حتم، انتقال ویروس به عوامل زیادی مانند مکان و شرایط زمانی بستگی دارد و تأثیر عوامل متعدد یک مقایسه مستقیم و قطعی را دشوار می‌سازد.

کودکان و این دو عفونت ویروسی

کودکان مهم‌ترین کسانی هستند که ویروس آنفلوانزا را در جامعه گسترش می‌دهند. در مورد ویروس کرونا اطلاعات اولیه حاکی از این بود که انتقال ویروس از بزرگسالان به خردسالان صورت می‌گیرد و تعداد کمی از افراد بین نوزادی تا ۱۹ سالگی علائم بالینی را از خود نشان می‌دهند و چنین پنداشته شده بود که کودکان کمتر از بزرگسالان به ویروس آلوده می‌شوند. اطلاعات تازه‌تری که توسط مرکز بیماری‌های واگیردار آمریکا منتشر شده نشان می‌دهد درصد افراد زیر ۱۸ سال که با ویروس کرونا آلوده می‌شوند با بزرگسالان تفاوتی ندارد. اما در مقایسه با بزرگسالان درصد بیشتری از کودکان بی علامت می‌مانند یا علائم بسیار خفیف نشان می‌دهند.

به همین دلیل همه مسئولین بهداشتی جهان تأکید می‌کنند که کودکان هم مانند بزرگسالان همه موارد بهداشتی از جمله فاصله‌گذاری بین فردی را رعایت کنند.

علائم یکسان ولی شدت‌های متفاوت

ویروس کرونا و آنفلوانزا هر دو علائم مشابهی در بیمار ایجاد می‌کنند، اما درصد کسانی که به علائم شدید دچار می‌شوند بسیار متفاوت است.در عفونت با ویروس کرونا ۸۰ درصد افراد علائم خفیف دارند یا بی علامت هستند؛ ۱۵ درصد دچار عفونت شدید می‌شوند و به اکسیژن نیاز پیدا می‌کنند و ۵ درصد تحت درمان با دستگاه تنفس مصنوعی (ونتیلاتور) قرار می‌گیرند.همچنین درصد کسانی که با ویروس آنفلوانزا به مرحله بسیار شدید می‌رسند کمتر است.

گروه‌های پرخطر

افراد زیر در صورت ابتلا به آنفلوانزا بیشتر در معرض عفونت شدید هستند:

کودکان
بانوان باردار
کهنسالان
کسانی که بیماری زمینه‌ای دارند
کسانی که به هر دلیل دستگاه ایمنی‌شان ضعیف است

طبق اطلاعات کنونی به نظر می‌رسد سه گروه پایین‌تر (۳ و ۴ و ۵) در صورت ابتلا به عفونت با ویروس کرونا بیشتر در معرض علائم شدید هستند.

درصد مرگ‌ومیر

آنچه واضح است میزان مرگ‌ومیر ناشی از ویروس کرونا از مرگ‌ومیر آنفلوانزا بیشتر است. شکی نیست که میزان مرگ و میر ناشی از آن به دسترسی و کیفیت مراقبت‌های پزشکی بستگی دارد و به همین دلیل بسیار متفاوت است.

در حالی‌ که درصد مرگ‌ومیر در صورت ابتلا به آنفلوانزای فصلی حدود ۰.۱ درصد است، طبق اطلاعات کنونی به‌ طور میانگین حدود ۳ تا ۴ درصد مبتلایان به عفونت با ویروس کرونا جان می‌بازند.

تفاوت درمان ویروس کرونا و آنفلوانزا

هنوز جهان پزشکی نتوانسته است واکسن اختصاصی و موثر کرونا را تولید کند اما آنفلوانزا یک عفونت بسیار شناخته‌ شده است که برای پیشگیری و درمان آن چندین واکسن و داروی ضدویروس مجوزهای کشوری و بین‌المللی دارند.باید خاطرنشان کرد واکسن آنفلوانزا هیچ تأثیری در پیشگیری از عفونت با ویروس کرونا ندارد، اما بهتر است هرسال برای پیشگیری از آنفلوانزا این واکسن دریافت شود.

پایان پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: آنفلوآنزا سرماخوردگی عفونت با ویروس کرونا ویروس آنفلوانزا دو ویروس مرگ ومیر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۳۵۲۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علل پرش و اسپاسم عضلانی

شما بدون فکر کردن در مورد کاری به ماهیچه های خود می گویید چه کاری انجام دهند. اما گاهی اوقات آن ها کار خود را انجام می دهند و ممکن است نبض داشته، منقبض شوند و نتوانند آرام شوند.

به گزارش وی کلینیک، انقباضات و اسپاسم ها بیشتر در ران ها، ساق پا، دست ها، بازو ها، شکم، قفسه سینه و قوس های پا دیده می شوند و می توانند بخشی از یک عضله، همه آن یا گروهی از عضلات را درگیر کنند. پزشکان در مورد دلیل رخداد آن مطمئن نیستند، اما چند محرک رایج می‌تواند موجب آن شوند.

پرش پلک

احساس می کنید پلک شما می پرد؟ به آن میوکیمیا می گویند. این انقباضات تصادفی، که می‌توانند باعث احساس ضعف یا آزار شما شوند، در پلک بالایی یا پایینی رخ می‌دهند. استرس، سیگار، باد، نور شدید، مصرف کافئین زیاد و کمبود خواب محرک های پرش پلک هستند. با وجود آزاردهنده بودن، اما این انقباضات بی ضرر هستند و معمولاً به سرعت از بین می روند، اما می توانند چند روز بعد برگردند.

پرش چشم ادامه دار

انقباضاتی که بیش از چند روز طول بکشد می تواند نشانه مشکلی مانند خشکی چشم یا گلوکوم باشد. همچنین وجود مشکل تاثیر گذار بر عضلات صورت می تواند موجب آن شود. در مواردی نادر، پرش چشم می تواند نشانه ای از اختلالات مغزی یا عصبی مانند فلج بل، مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) و سندرم تورت باشد. اما این مشکلات علائم دیگری نیز ایجاد خواهند کرد.

دارای الکترولیت کم هستید

ماهیچه ها برای عملکرد صحیح به مواد معدنی مانند پتاسیم و منیزیم نیاز دارند. اگر مصرف آن ها کم شده باشد، بدن پیامی همراه با گرفتگی و اسپاسم برای شما ارسال می کند. ورزش یا تعریق شدید و یا برخی دارو ها می تواند شما را ضعیف کند. همچنین ممکن است پس از یک دوره اسهال یا استفراغ الکترولیت از دست بدهید.

آب کافی مصرف نکردید

اگر به اندازه کافی نوشیدنی نخورید، ماهیچه های شما بیشتر دچار انقباض و اسپاسم می شوند. فقط هم نخوردن مقدار کافی آب نیست، وقتی زیاد عرق می‌کنید یا در هنگام بیماری مایعات بدنتان را از دست می‌دهید، الکترولیت ها را نیز از دست می‌دهید که یکی دیگر از دلایل رایج برای انقباض عضلات است.

فشار

گاهی اوقات استرس عامل سردرد یا بی خوابی است، اما می تواند باعث تنش و درد در عضلات شما نیز شود. تکنیک های آرامش بخش مانند ماساژ یا مدیتیشن را برای برطرف کردن آن امتحان کنید.

کافئین بیش از حد

کافئین می تواند باعث سرحالی در صبح شده و شما را از کسالت بعد از ظهر بیرون بیاورد. اما مصرف بیش از حد آن می تواند باعث انقباض عضلانی در قسمت های مختلف بدن شود. سایر دارو های محرک مانند آمفتامین ها نیز همین اثر را دارند.

کمبود خواب و خستگی

اگر خسته هستید و نیاز به استراحت دارید بدن با پرش و اسپاسم آن را به شما اطلاع خواهد داد. همچنین ممکن است عضلات شما احساس درد داشته یا به طور کلی ضعیف شوند.

بدن شما از فرم خارج شده است

اگر بعد از تمرین یا پیاده روی متوجه اسپاسم شدید، ممکن است لازم باشد زمان بیشتری را برای پرورش عضلات خود صرف کنید. وقتی به اندازه کافی با آن ها کار نمی کنید، به احتمال زیاد بیش از حد خسته شده و دچار گرفتگی می شوند. حداقل دو بار در هفته تمرینات قدرتی را به برنامه خود اضافه کنید.

دارو

اگر فشار خون بالا یا بیماری قلبی دارید، پزشک از شما می خواهد تا از قرص های آب یا همان دیورتیک استفاده کنید که باعث می شوند تا بیشتر ادرار کنید. این امر باعث کاهش میزان پتاسیم در بدن شما می شود و می تواند اسپاسم عضلانی را در پی داشته باشد. سایر دارو ها، مانند برخی از دارو های ضد افسردگی نیز می توانند باعث پرش شوند. همچنین برخی از دارو های صرع و روانپریشی نیز ممکن است موجب پرش پلک شوند.

سندرم سروتونین

اگر چند ساعت پس از مصرف داروی جدید یا تغییر دوزدارویی، دچار انقباض در ماهیچه های خود شدید با پزشک خود تماس بگیرید. شما زمانی دچار این عارضه می شوید که برخی داروها یا مکمل ها باعث می شوند مقدار زیادی از سروتونین شیمیایی مغز در بدن انباشته شود. این مشکل جدی است و معمولاً با تب بسیار بالا و سایر علائم همراه بوده و نیاز به مراقبت پزشکی دارد.

بیماری کلیوی

کلیه ها اغلب علائم هشدار دهنده اولیه نشان دهنده کند شدن فعالیت خود را نشان نمی دهند. آن ها هنگامی که مقدار زیادی از توانایی کار خود را از دست دادند، ممکن است گرفتگی عضلات، همراه با علائم دیگر را نشان دهند. اگر دیابت، فشار خون بالا یا سایر مشکلات مرتبط با کلیه دارید، در صورت شروع اسپاسم با پزشک خود مشورت کنید.

بیماری لو گریگ (ALS)

انقباض عضلات دست و پا می تواند یکی از علائم اولیه این بیماری باشد که به آن اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) نیز می گویند. دلیل این اتفاق از کار افتادگی اعصابی است که پیام هایی را از مغز و نخاع به ماهیچه ها می‌فرستند. در این بیماری قبل از اینکه اعصاب ارسال این پیام ها را به طور کامل متوقف کنند، پیام های نامنظم ارسال می کنند.

گیر افتادگی عصب نخاعی (Pinched Spinal Nerve)

هنگامی که اعصاب نخاعی از نخاع خارج می شوند از بین استخوان های ستون فقرات راهی قسمت های خاصی از بدن می شوند. گاهی اوقات دیسک های بین استخوان ها می لغزند یا پاره می شوند و حرکت می کنند و در این فرآیند عصب نخاعی را نیشگون می‌گیرند. در این حالت ممکن است تغییراتی را در عضلاتی که عصب آن ها را  کنترل می کند احساس کنید. پزشک می تواند این مشکل را در طول معاینه فیزیکی یا با ام آر آی یا سی تی اسکن تشخیص دهد.

نوروپاتی (Neuropathy)

هنگامی که سلول های عصبی آسیب می بینند، نحوه ارتباط آن ها با یکدیگر و با مغز تغییر می کند. انقباضات و اسپاسم می توانند علائم هشدار دهنده ای باشند که نشان دهند اعصاب کنترل کننده عضلات آسیب دیده اند. برخی از افراد با این مشکل متولد می شوند، اما همچنین ممکن است به دلیل آسیب، عفونت، بیماری، اعتیاد به الکل و برخی دارو ها اتفاق بیافتد. دیابت علت اصلی نوروپاتی است.

سندرم ایساک (Isaacs’ Syndrome)

این بیماری نادر که به عنوان نورومیوتونیا یا سندرم ایزاکس-مرتنس نیز شناخته می شود زمانی اتفاق می‌افتد که حتی اگر مغز یا نخاع دستور نداده باشد اعصاب شما به ارسال سیگنال هایی ادامه می دهند که عضلات را به حرکت در می آورد. این امر باعث انقباض عضلانی، گرفتگی و سفتی می شود. همچنین ممکن است ماهیچه های شما را موجی شکل کند مانند چیزی که زیر پوست حرکت می کند. این علائم زمانی که شما در خواب یا تحت بیهوشی عمومی هستید نیز ممکن است ادامه یابد.

کانال عصر ایران در تلگرام